شب ششم ماه محرم به نام کیست؟
شب ششم محرم هم همانند شب های دیگر محرم، به عزیز دیگری از عزیزان و یاران اماما حسین اختصاص دارد. در شب ششم محرم روضه ها به نام قاسم نوجوان 13 ساله واقعه کربلا اختصاص دارد.
متن نوحه برای شب ششم ماه محرم
شب ششم محرم، شب نوجوانان عاشورایی، شب روضه قاسم بن الحسن(ع) است . وقتی امام حسین(ع) سخن از شهادت یارانش به میان آورد، نوجوان سیزده ساله کربلا از عمو پرسید: عموجان ایا من نیز به فیض شهادت نائل می شوم؟ امام او را به سینه چسباند و فرمود: فرزندم مرگ را چگونه می بینی؟
قاسم پاسخ داد: از عسل شیرین تر!
شهادت طلبی قاسم(ع) و پا فشاری او برای رسیدن به مقصود، زیباترین الگو را برای رهروان خط سرخ شهادت رقم زد.
متن نوحه برای شب ششم محرم
در ادامهنوحه شب ششم محرم، و شعرهای شب ششم محرم که سروده می شود را می خوانید:
برای اذن میدون می دونی خیلی غصه خوردم
چاره کارم پیدا شد نامه بابام و اوردم
بسم الله الرحمن الرحیم
من الحسن الی الحسین
من اگه نیستم قاسم هست بذار بره که دل تنگه
شاگرد رزم عباسه
مثل خود من می جنگه
عمی الغریب (یا حسین)۳
خون حسن تو رگهامه
دیگه منم یه پهلوونم
عمو برام تکبیر میگه
وقتی که من زجر می خونم
انا ابن الکریم ابن الکریم
انا ابن فاتح الحمنین
زره برام اندازه نیست بذار کفن پوشت باشم
بیا که وقت جون دادن
می خوام تو اغوشت باشم
عمی الغریب (یا حسین)۳
قاتل من اومد ای کاش
فقط نبینه مادر من
سینه من زیر پا و
تو دستشه موی سر من
مبتلا به بلا عظیم
فانظر الیه یا نور له
تازه میشه مثل زهرا سینه و پهلوی قاسم
وقتی که با مرکب هاشون
رد میشن از روی قاسم
عمی الغریب (یا حسین)۳
کرب وبلا صفین مولام حسین من حسنی هستم آقام حسین
بعد پدر بوده بابام حسین آقام حسین مولام حسین
قاسم قاسم قاسم قاسم
میدون میدون جمل تیغم مصداق عجل
نایم نای مجتبی مرگم اهلا من عسل
دارم نشونی روی تیغ و کفن
با ابل خونی شده پرواز من
ان تنکرونی فانا بن الحسن
من پسر سبط پیغمبرم بغض علی دارید من حیدرم
بعد علی اکبرم من اکبرم من حیدرم پیغمبرم
جدم صاحب کتاب دامادش ابوتراب
بابا و عموی من هر دو سید و الشباب
از عطش عشقت بی تاب شدم از کرم بابام سیراب شدم
من به فدای تو ارباب شدم بی تاب شدم سیراب شدم
از نسل کرامتم سرباز ولایتم
با این فرق غرق خون دنبال شهادتم
فرقم از ثقل الحدید تا ابرو به خون تپید
این زخما کم برام ای لشکر هل من مزید
همه پسر ها مث بابا میشن
بیاید بتازید به روی این بدن
ان تنکرونی فانا ابن الحسن
بیایید بجنگید مث مرد تن به تن
یلی بیارید که حریفم بشن
ان تنکرونی فانا بن الحسن
تیغ و بدن تو کربلا غوغا کرده طفل و کفن جلوه ای از مولا کرده
نسل حسن چه محشری بر پا کرده
پیش چشم علمدار بین لشکر کفار
داره رجز رو لبهاش سبط حیدر کرار
یک شیر تو میدونه و شمشیر میگردونه و
عباس داره میبینه و
لا حول ولا قوه الا بالله میخونه
چه با وقار چه با جنم الله الله دل میبره با هر قدم از ثارالله
روی لب اهل حرم ماشاءالله
چشمش رفته به مادر رزمش رفته به حیدر
طوری میجنگه انگار حیدر رفته به خیبر
لشکر بی سامونه و دشمن سرگردونه و
ارباب برای قاسمش
لا حول ولا قوه الا بالله میخونه
دور و برش پر از گرفتاری میشه زخم سرش یواش یواش کاری میشه
روی پرش چشمه ی خون جاری میشه
با دردای نهفته با این فرق شکفته
میبره اسم عمو رو حتی وقتی میافته
میدون گلبارونه و قاسم غرق خونه و
نجمه با گریه زیر لب
لا حول ولا قوه الا بالله میخونه
شاخه شمشاد حسن بغض منه بین گلوت
وقتی میگی می خوایی بری شور میزنه دل عموت
ببین گل نازم
اشک چشمای عمو رو
یه نامه اوردی
بستی دستای عمو رو
واسه زنده بودنم پیشم بمون امانتی حسنم پیشم بمون
نرو که میلرزه تنم پیشم بمون
قاسمم
راهی میدون شدی و اشک چشام پشت سرت
خیره شده به رفتنت چشمای خیس مادرت
دل پر از خونم
مثل چشمات پره خونه
دیدم که پرتاب
سنگ دشمن بی امونه
بالا سرت اشکای بابا رو ببین پاشو یه بار دیگه پیش عمو بشین
چقده مثل حسنی روی زمین
قاسمم
پا میکشی روی زمین لاله پرپر حسن
افتادی زیر دست و پا پیش چشام نفس نزن
شکسته پهلویی
مثل زهرا پره دردی
زخم جگر داری
مثل بابا پره دردی
تن به خون تپیدت و چیکار کنم نفسای بریدت و چیکار کنم
بگو تن کشیدت و چیکار کنم
قاسمم
متن نوحه شب ششم محرم
کبوتر من سرت شکسته تموم پیکرت شکسته
پرت مث مادرت شکسته شبیه حیدر سرت شکسته
پا بر زمین نکش ای قامت خمیده
نفس نفس نزن ای نفس بریده
جونم کنارت به لب رسیده
قاسم قاسم قاسم
جونت دیگه تا گلو رسیده چیزی نمونده بمو رسیده
زخم سرت تا ابرو رسیده چشات و وا کن عمو رسیده
چه میکنی تو با این زخمای کاری
الهی من بمیرم چه بی قراری
اسم بابات و به لب میاری
تنت پر از زخم شبیه باباست پهلوت شبیه پهلوی زهراست
قدت رسیده به قد عباس روح بلندت تو آسموناست
رفتی پیش بابات و چشم من دریاست
برو به بابات بگو حسینش اینجاست
بگو غربه بگو که تنهاست
سینه زنا منم که به زهرا نور عینم
امیر عاشقا و اربابتون حسین
دلم می سوزه داداش حسن ضریح نداره
اسمون ارزوشه با دلی پر شراره
یه روز یسرش و روی ضریح حسن بذاره
غریب اقا
بقیع خود بهشته نگید که اون خرابه
سایبونی نداره افتاب بهش م تابه
داداشم ارزوشه زائراش و نرونن
شب تا صحر کنار اون بمونن
پایین پاهاش روضه قاسمش و بخونن
کریم ال الله امام ثار الله وجیح عند الله
ضریح قدیمی روزا به غم اسیره
جادا ه که ز غصه دق بکنه بمیره
ضریحی که یه عمری سایبون حسین
ضریحی که زیر قبه مهمون حسین بود
ضریحی که سرش رو پای جوون حسین بود
ضریحی که ستون عرشی این زمین بود
مثه یه حلقه ای که اراب براش نگین بود
ارزوش جدا از درد و غم محن شه
ارزوشه باز شب جمعه بشه سینه زن شه
یا که بید تو مدینه سایبون حسن شه
ضریح جدیدش رو هنوز ندیدم خدا
بوسه از اون ضریح من هنوز نچیدم خدا
ولی شنیدم بوی عشق و صفا رو میده
بوی ارادت ما ایرونیا رو میده
ضریح حرم الله بوی خدا رو میده
سایبونی ز جنس بال فرشته داره
دور تا دور صلا با صلا نوشته داره
دری که داره ضریح رو به بهشت وا میشه
دور تا دور ضریح یه دنیا سینه زن جا میشه
ضریحی که شب جمعه زائر زهرا میشه
یا ابا عبد الله