میوه بـه یا بهی دارای گوشت خشک و کرکی است که طعمی ترش و تقریباً گس دارد. این میوه هدیه ای از طبیعت برای حفظ سلامت و درمان بیماری ها از گذشته تاکنون مورد استفاده بوده است در ادامه با مهمترین خواص این میوه ارزشمند بیشتر آشنا شوید:
به سرشار از ویتامینهای A و B و C و همچنین قند و پپتین است. به رسیده، دارای طبیعتی معتدل است، در حالی که دانه آن یا همان بهدانه طبیعتی سرد و تر دارد. یکی از مهمترین ترکیبات موجود در به ویتامین C است، که نقش کلیدی در سلامت ذهنی و فیزیکی دارد. ویتامین C یک آنتیاکسیدان بسیار قوی است و از تولید رادیکالهای آزاد توسط چربیهای غیراشباع جلوگیری میکند. همچنین وجود ویتامین C در رژیم غذایی باعث افزایش جذب آهن از مواد غذایی میشود؛ در نتیجه از کم خونیهایی که به علت کمبود آهن به وجود میآیند، جلوگیری میکند.
دانههای خشکشده به برای درمان گلودرد و تسکین سرفه بسیار کارآمد است. این دانهها را در آب حل و به عنوان داروی سرفه استفاده کنید. این درمان بالأخص برای کودکان بسیار مفید است زیرا صد در صد بدون الکل است. دانههای این گیاه برای درمان پنومونی، سرماخوردگی، سرفه، آسم و بیماریهای تنفسی استفاده میشود. برای این منظور لازم است دانههای به را در آب بجوشانید و سپس مصرف کنید.
مطالعات انجامشده نشان میدهد مصرف عصاره برگ به بر نمایههای بیوشیمیایی مرتبط با بیماریهای کرونر قلبی تأثیر میگذارد. همچنین میوه و دانه به که سرشار از پکتین میباشند، برای سیستم قلبی عروقی مناسب هستند و علاوه بر کاهش کلسترول خون، به کاهش فشارخون نیز کمک میکنند. همچنین از ایجاد لختههای خونی پیشگیری میکنند.
پودری که از برگهای به استخراج میشود، مشکلات مرتبط با دستگاه گوارش مانند اسهال، یبوست، سوءهاضمه و … را کاهش میدهد. البته میوه به در حالت پخته به همراه عسل و کمی سرکه باعث افزایش فعالیت دستگاه گوارش میشود. ترکیبات پکتینی موجود در این میوه باعث بهبود بیماریهای رودهای میشود. برگهای به همچنین باعث تقویت معده و کبد میشود
به، میوه ای سرشار از تانن است که در معالجه اسهال و ورم روده بزرگ خیلی مؤثر است. به این منظور می توان 40 تا 50 گرم به را خرد کرده و مدت 15دقیقه در یک لیتر آب جوشانده و مصرف کنید.
بهدانه، ورم معده را معالجه می کند، به این منظور باید چهار گرم بهدانه را در صد و بیست گرم آب بخیسانید و سپس آن را آن قدر به هم بزنید تا مایعی به شکل سفیده تخم مرغ به دست آید، و پس از آن هر وقت تمایل داشتید، مصرف کنید.
جوشانده برگ درخت به ، بی خوابی را درمان می کند، به این منظور باید یک مشت برگ های تازه و نو رسته برگ به را به مدت ده دقیقه در یک لیتر آب جوش بریزیم تا دم بکشد و پس از صاف کردن آن را با شکوفه نارنج یا شکر یا عسل، شیرین کنید و قبل از خواب، دو قاشق سوپخوری از آن بنوشید. جوشانده برگ به (به روشی که گفته شد)، بهترین راه درمان عصبانیت است.
اگر به را قطعه قطعه کنید و در آب بجوشانند، جوشاندهء مقوی به دست می آید که در عین حال، قابض است و در مواردی که عمل هضم به زحمت صورت می گیرد، مصرف می گردد. این جوشانده در معالجه اسهال های سبک، که بر اثر بی حالی و تنبلی روده ها پیدا می شود و هم چنین برای معده و روده ها، فوق العاده فایده دارد.
اگر آب به را بگیرید و هم وزن آن شکر اضافه نمایید و بجوشانید تا به قوام آید، شیره ای به وجود می آید که در معالجه ورم شدید امعاء، بسیار مؤثر است.
چنان چه دم کرده 30 گرم شکوفه به (تازه یا خشک کرده آن) را در یک لیتر آب با عرق بهار نارنج مخلوط کنند و بنوشند، خواب عمیق و راحتی به دنبال خواهد داشت.
به، دارای ویتامین آ است که در تجدید جوانی نقش دارد و هم چنین در تعادل اعصاب، مهم است. به، طبیعتی معتدل دارد و خوردن آن افسردگی و وسواس را از بین برد. و نشاط آور است.
خوردن به و فرآوده های آن مانع انداختن جنین زن ها می شود. (باعث تقویت رحم می شود) خوردن به و فرآورده های آن ، میل به خاک و گِل خوردن را بر طرف می کند.
همچنین خوردن به، عرق بدن را خوش بو می کند و اگر 100 تا 150 گرم بهدانه را در یک لیتر آب بجوشانید و روزی چند مرتبه بر پوست بمالید، برای درمان سوختگی ، سرما زدگی و بر طرف کردن انواع ترک، لب و…مفید است. اگر گرد سوخته کرک به را روی زخم قرار دهند، خون ریزی را بند می آورد. برای پانسمان زخم های سطحی بدن یا شست وشوی چشم در هنگام چشم درد، می توان از محلول غلیظ جوشانده برگ درخت به استفاده نمود.
به بهترین و مفید ترین میوه برای مسلولین است. جویدن بهدانه، کندی دندان را بر طرف می کند و ترشح زیاد بزاق دهان را اعتدال میبخشد. مصرف این میوه به صورتمربا نیز در درمان رماتیسم موثر است استفاده از این میوه در درمان کلسترول، تصلب شرایین و ترومبوز خونی موثر است و اثر مفیدی روی بواسیر درد.
تذکر: کرک یا پرزی که روی به می باشد، هضمش سنگین است و برای حلق و صدا بسیار مضر می باشد؛ لذا باید قبل از خوردن به، پرزهای روی آن را پاک نمود.