رزمندگان چگونه از جزر و مد استفاده می کنند؟

رزمندگان چگونه از جزر و  مد استفاده می کنند؟

رزمندگان چگونه از جزر و مد استفاده می کنند.پاسخ به این سوال شاید اشاره مستقیمی داشته باشد به هوش رزمندگان اسلام.رزمندگان با استفاده از جزر و مد توانستند کارهای بسیاری انجام بدهند که دشمن از آن غافل بود.اما رزمندگان چگونه از جزر و  مد استفاده کردند؟عملیات فاو چگونه صورت گرفت،و فاو به چه عملیاتی گفته می شود.برای آنکه بدانیم رزمندگان چگونه از جزر و مد استفاده کردند ادامه مطلب را بخوانید.

عملیاتی که در آن از جز و مد رود استفاده میکدند فاو است.

– عملیات والفجرهشت در طول دفاع مقدس از پیچیده ترین ، طولانی ترین و موفق ترین عملیات ها است ودارای برجستگیهای متعددی است که این عملیات را از عملیات های دیگر متمایز می کند. چرا که یک جنگ کاملاً ترکیبی است. شما اینجا جنگ شهری دارید، جنگ جبهه ای دارید، جنگ دریایی دارید. ترکیبی ازجنگهای مختلف رادارید. عبور از اروند مهم ترین مرحله و در واقع سرآغاز ورود به این تنوع عملیاتی است. در رابطه با شرایط عبور از اروند مهم ترین موضوع شناخت وضعیت آب اروند و وضعیت جغرافیایی این رود بود. برای همین باید مطالعه دقیقی انجام شود برعکس اینکه بعضی ها فکر می کنند که در دفاع مقدس و در عملیات ها ما خیلی روی نقاط شناسایی و روی تمهیدات لازم کار نمی کردیم و همین طوری به خط دشمن می زدیم که متاسفانه در بعضی ا زفیلم ها و خاطرات این طور بیان می شود. ولی واقعیت این است که برای انجام هر عملیات ابتدا تمهیدات لازم اندیشیده می شد، توجیهات لازم انجام می شد، و بعد از آن بر مبنای توکل به خدا و ائمه و با اتکا به نیروی لایزال الهی کار شروع می شد. این طور نبود که بخواهند بی گدار به آب بزنند. مطالعه عمیقی در رابطه با پیشینه آب اروند رودانجام شد. ازهواشناسی، مراجع متعدد، جاهایی که درباره جغرافیا و بحث آب مطلع بودند گزارش وضعیت را در پوشش های مختلف گرفتند که حفاظت اطلاعات اینجا هم باید رعایت میشد. چون نمیتوانستیم به هواشناسی بگوییم پیشینه 20سال جزر و مد اروند را بدهید ما می خواهیم عملیات کنیم. باید تحت یک پوششی اینها را جمع آوری می کردیم، در قالب این پوشش ها گزارش های چندین ساله هواشناسی آن منطقه گرفته شد. ازاستانداری خوزستان و جاهای دیگر، از ادارات ذی ربط محلی گرفته شد و بعد شناسایی روی زمین و مقطعی شروع شد. ابتدا خود قرارگاه کربلا با قرارگاه نوح که دو قرارگاه عمل کننده در این عملیات بودند مسیرهای مختلف را با بچه های اطلاعات -عملیات شناسایی کردند. بعدازآن خط و حدها به یگانها واگذار شد و هر یگانی نیروهای اطلاعات عملیات و تخریبش آمدند در خط و حدهای خودشان مستقر شدند. وضعیت آب اروند که رودخانه ای وحشی با جزر و مد است و هر 24ساعت چهار بار جزر و مد می شود و این جزر و مد روند جریان آب را عوض می کند. اگر طوفان بشود قایق چه ساعتی می تواند از آن عبور کند و چه زمانی قایق در این طرف ساحل یا ساحل آن طرف ممکن است به گ ل بنشیند. همه این اطلاعات را با تجربه و مطالعه پیشینه اروند به دست آوردند. بعد از آن شناسایی عملی منطقه شروع شد. یعنی یگان هایی بودند که نیروی غواص شان 10-15 مرتبه در شب عرض اروند که تقریباً از500-600 متر تا 1000و1200متر بود را رفته و برگشتند. نیروی غواص و یا نیروی اطلاعاتی ما پیش از عملیات بی سر و صدا و با دقت بالا و بدون آنکه دشمن متوجه شود چندین بار عرض اروند را شنا کرده و با رفت و برگشت به آن طرف و بعد تمامی موانع عراق را ثبت کرده است. اینکه چه تعداد سنگر دارند و در هر سنگر چه امکاناتی از قبیل تیربار، آرپیچی و… وجود دارد. درکدام قسمت موانع دارند و نوع موانع چیست، سیم خاردار،خورشیدی و.. میدان مین، تعداد سنگرهای گروهی و تعداد سنگرهای انفرادی وهمه این اطلاعات راکسب کرده بودند و جالب اینجاست که بچه ها در زمان برگشت باید مسیر تردد خودشان را پاک سازی می کردند یعنی اگر جایی ردّ پا بود باید پاک می کردند که فردا صبح وقتی عراقی ها از خواب بیدار می شدند احساس نکنند که نیرویی به اینجا ترددی داشته تا مبادا عملیات لو برود. با این ظرافت ها بودکه این کار شناسایی انجام شد و این شناسایی مبنای عبور غواص ها و نیروها شد.

پس ازآن، جمع بندی اطلاعاتی شد که به هرصورت در یک ساعت خاصی نیروی غواص برود آن طرف زیر پای عراقی ها. شب عملیات هم، غواص ها دو ساعت زودتر از بقیه به آن طرف رفتند تا آماده شوند. به محض اینکه نیروی غواص رفت آن طرف و آماده شد، ازاین طرف آتش توپخانه ریخته شدوبلافاصله زمانی که آن طرف به وسیله ی غواص ها خط شکسته گردید ما بقی نیروها به وسیله قایق به آن طرف منتقل شدند و رفتند سرپلی که نیروهای غواص می گیرند را گسترش دارند و به این ترتیب عملیات ادامه پیداکرد. به نظر بنده مهم ترین عامل، برای عبور از اروند شناسایی دقیق و ایجاد شناخت لازم برای غواص ها و نیروهای اطلاعاتی بود که باید وظیفه خط شکنی را در مرحله اول برعهده می گرفتند

اروند رودخانه پیچیده‌ای

اروند رودخانه پیچیده‌ای بود با جزر و مد زیاد و نوسانات عجیب جریان آب. قبل از عملیات ماه‌ها مطالعه کردند و حالت‌های مختلف اروند را بررسی کردند. باید برای عبور نیروهای خط‌شکن فکری می‌شد و بعد برای پشتیبانی و عبور بقیه نیروها. غواص‌ها و نیروهای خط‌شکن ماه‌ها آموزش دیدند و مقدمات عملیات فراهم شد. باید تمام فعالیت‌ها محرمانه انجام می‌شد. حتی تا نزدیک عملیات هم بسیاری از رزمنده‌ها و فرماندهان گردان‌ها از عملیات خبر نداشتند.

عملیات والفجر هشت، در دهه فجر سال 1364 آغاز شد و در 22 بهمن ماه همان سال، با اهتزاز پرچمِ گنبد مقدس رضوی، بر فرازِ مسجد جامع بندرِ استراتژیک فاو، به پیروزی رسید. برای آزاد سازی شهر فاو، رزمندگان اسلام، تمام قواعد نظامی کلاسیک را زیر پا گذاشته و از یکی از وحشی ترین رودخانه های جهان گذشتند. در دورترین افق های ذهنی کارشناسان نظامی رژیم بعث و متحدان غربی اش نمی گنجید که رزمندگان جوان و کم تجربه جمهوری اسلامی چنین ایده غیرممکنی را ممکن کنند و اروند رود را مهار نمایند.

پل بعثت

عراقی ها که از اهمیت این پل آگاه شده بودند به وسیله راه های گوناگون برای جاسوسی اطلاعاتی درباره پل جمع آوری کردند و مدام پل را بمب باران می کردند. اما رزمندگان اسلام سریع تر از آنان قطعات نو و جدید را جایگزین قطعات نابود شده بر اثر بمب باران می کردند.

پل بعثت

در اروند رود جزر و مد چنان شدید است که گاهی اوقات قایق هایی که در کناره ساحل لنگر انداخته اند به گل می نشینند و پس از چند روز دوباره به طور کامل در آب قرار می گیرند. رزمندگان اسلام با محاسبات دقیق خود روی مقدار و ساعات جزر و مد اروند رود تحقیق کردند و تصمیم گرفتند زمانی که جذر و مد به حد اکثر اندازه خود می رسد، عملیاتی نفوذی را شروع کنند تا احتمال دیده شدن غواصان خط کشن توسط دشمن کم تر بشود و اگر آنها شناسایی شدند، کشتن آنها دشوار تر شود. پس از اینکه غواصان عملیات را شروع می کردند، بقیه رزمندگان از طریق پل بعثت که از قبل با استحکام بالا ساخته شده بود به آن طرف رود خانه می روند و با دشمن درگیر می شوند.

در شامگاه بیستم بهمن 64 عملیات والفجر هشت با رمز یا فاطمه الزهرا (س) آغاز شد. سیل غواص‌های خط‌ شکن به سمت ساحل فاو سرازیر شد آنها باید میان مانع‌های ساحل فاو معبری باز می‌کردند تا نیروهای بعدی که با قایق می‌آمدند در ساحل پخش شده و فاو را می‌گرفتند. غواص‌های خط شکن موفق عمل کردند و رزمندگان ایرانی فاو را محاصره کردند.

روز اول عملیات که به پایان رسید فاو کامل در اختیار ایران بود. عراقی‌ها حسابی غافلگیر شده بودند 36 ساعت از شروع عملیات می‌گذشت که دشمن لشکر پنجمش را وارد منطقه کرد تا اولین پاتک جدی را شروع کند.

 جنگ سختی در گرفت، بعضی جاها کار به جنگ تن به تن کشید ولی پاتک دشمن به نتیجه نرسید و با مقاومت رزمندگان ایرانی، پس از 87 روز والفجر هشت با تسلط کامل ایران در منطقه فاو به پایان رسید و ارتباط عراق با آب‌های آزاد جهان قطع شد.

اقتدار سپاه پاسداران در عملیات

سردار سرتیپ “علی فضلی” جانشین سازمان بسیج مستضعفین در این زمینه می گوید: عراق در طول هشت سال جنگ تحمیلی هیچ‌گاه از اروند رود عبور نکرد؛ زیرا دانش آن را نداشت؛ درحالی‌که رزمندگان اسلام در عملیات فتح فاو با عبور از اروند رود نشان دادند که دانش عبور از اروند را دارند و به واسطه همین دانش توانستند فاو را به تسخیر خود در آورند.بواسطه ضرورت احداث پلی مقاوم در قسمت‌های جنوبی فاو پشتیبانی مهندسی جنگ و جهاد(پ م ج ج) پلی بالای خیبر ساخت که روزها باز می شد و شب‌ها بسته بود در آن زمان عمق رود اروند ۱۶ متر بود که باجریان مد چندین متر به این عمق اضافه می‌شد ،این پل زیر آب ساخته شد اما توسط نیروهای عراقی بمباران شد که  مرمت شد و این پل غرق شدنی نبود، قبل از والفجر هشت، پلهایی روی اروند زده بودند، اما اروند هیچ کدام را تحمل نکرده بود و همه را بلعیده بود. یک پل به نام فجر ساخته شد که شبها آن را نصب می‌کردند و روزها جمعش می‌کردند، این پل نیز توان انتقال حجم نیروها و امکانات را نداشت و کارآمد نبود و باید پلی محکم و مطمئن ساخته می شد تا بتواند در شبانه‌روز تجهیزات و تدارکات و مهمات را به آسانی به آن سوی آب برسانند. پل بعثت، به طول 900 متر و عرض 12 متر روی اروند زده شد تا چشم جهانیان را خیره کند. 

رزمندگان به کمک جزر و مد اروند رود توانستند پلی معلق را بر روی این رود بسازند و با بالا آمدن آب پل بر روی آب شناور شد تا تجهیزات و ماشین های رزمندگان از روی آن عبور کنند. همچنین هنگام جزر و مد به علت بالا آمدن آب، قواصان می توانستند بدون دیده شدن از این سر رود به آن سر اروند رود برسند و دشمن را هدف قرار دهند. پس اگر جزر و مد بر روی اروند رود رخ نمی داد، امکان ساختن پل و عبور قواصان از عرض رودخانه وجود نداشت.