چرا سرعت اینترنت پایین است؟
علت پایین آمدن سرعت اینترنت چیست؟ با دلایل پایین آمدن سرعت اینترنت آشنا شوید. چرا این روزها سرعت اینترنت پایین آمده است؟
خیلی از کاربران اینترنت که دیگر این روزها تنها جوانان نیستند معتقد هستند که مسیولین کشور کم بودن سرعت اینترنت را به طور مستقیم توضیح نمی‌دهند. مسیولین کشور از پاسخ‌گویی مستقیم سرباز می‌زنند.
موضوع قطع اینترنت از این قرار بود که ظاهرا کابل بین‌المللی و دریایی شبکه اینترنت بین الملل smw4 قطع شده بود و حدود 20 درصد ارتباطات کشور که از این مسیر تامین می‌شد دچار اختلال شد.
این اختلالات قرار بود روز 31 فروردین ماه و بعد از تعمیر کابل دریایی (smw4 (sea-me-we4 که منشا آن هم در کشور ایتالیا است به پایان برسد ولی این امر محقق نشد و هنوز کاربران اینترنت شاهد اختلالات گسترده اینترنت هستند.
البته در ایران این بار اولی نیست که یکی از کابل‌های اصلی توسط لنگر کشتی قطع می‌شود ولی مسؤولان زیر ساخت ایران مدعی شده‌اند که به دلیل اینکه منشا قطعی پیش آمده یکی از فیبرهای بین‌المللی است، به همین دلیل نمی‌توانند مسیر پشتیبان و جایگزینی برای آن در نظر بگیرند، در حالیکه پس از این اتفاق علاوه بر کاربران ایرانی، کاربران کشورهای دیگری مانند مصر، ایتالیا، فرانسه، عراق، لبنان، ترکیه، هند و … که ارتباط آنها نیز از طریق این کابل برقرار می‌شد شاهدافت شدید سرعت اینترنت شدند ولی دولت‌های مذکور به سرعت و پس از ایجاد اختلال اقدام به برقراری ارتباط از طریق راه‌های ارتباطی جایگزین چون ماهواره کردند اما مسئولین شرکت ارتباطات زیرساخت که متولی اصلی اینترنت و خطوط ارتباطی دیتای کشور هستند به نظر می‌رسد هنوز نتوانسته‌اند این اختلال‌ها را برطرف کنند.
فارغ از این اما ارتباط کشور ما از چندین نقطه ترکیه، بندر فجیره، کویت و … برقرار می‌شود، پس این اتفاق نمی‌توانست عامل اصلی این افت سرعت و اختلال باشد. قطعی کابل مذکور نیز نهایتا بیش از 2 تا 3 روز نمی‌توانست اینترنت کشور را دچار اختلال کند و همچنین که تنها 15 تا 20 درصد ارتباط کشور از طریق کابلی که قطع شد برقرار می‌شود ولی اختلالات اینترنت در این دو هفته اخیر بسیار فراتر از یک قطعی کابل و 20 درصد ظرفیت این کابل بود.
استفاده از اینترنت با سرعت بالا و کیفیت مناسب حق هر ایرانی است. چرا سرعت اینترنت پرسرعت و رایگان در کشوری مانند کره‌جنوبی 500 برابر سرعت اینترنت معمولی در ایران است که برای آن پول هم پرداخت می‌کنیم؟
از طرفی دیگر شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی نیز در پاسخ به کاربران ناراضی علاوه بر موضوع قطعی این کابل دلایل دیگری را نیز برای افت اینترنت عنوان می‌کنند، دلایلی که هیچ وقت در سخنان مسؤولات اینترنت کشور اظهار نمی‌شود، درهمه اظهارنظرهای مسؤولان دلیل اختلالات اینترنت یا قطعی کابل داخلی است یا قطعی کابل خارجی، درحالی‌که حداقل 10 ماه است کاربران با مشکلا‌ت عمده ناشی از پایین بودن شدید سرعت اینترنت روبرو هستند.
احتیاط یا کم فروشی مخابرات ؟
یکی از کارشناسان اینترنت در زمینه افت سرعت اینترنت در کشور می‌گوید: یکی از دلایل عمده عدم کیفیت مناسب اینترنت در کشور انحصاری کردن این شبکه به وسیله مخابرات و شرکت زیر ساخت است، البته در برخی اوقات شرکت ارتباطات زیر ساخت جهت ارائه اینترنت پرسرعت به کاربران احتیاط می‌کند.
اکبر بیات ادامه می‌دهد: ما بارها بر این موضوع تاکید کرده‌ایم که برخلا‌ف اصل 44 قانون اساسی مبنی بر خصوصی‌سازی، دولت Gateway را در اختیار خود گرفته و این مخابرات است که ضمن خرید اینترنت از خارج کشور، در این زمینه فعالیت می‌کند در حالیکه کم‌فروشی مخابرات یا احتیاط آن در ارائه اینترنت، کاهش سرعت و کیفیت را در این سرویس موجب شده است. به طور مشخص فعلا امکانات اینترنت کشور همه یک منشاء داشته و آن مخابرات است اما مخابرات کشور در حال حاضر جواب‌گوی نیاز فعلی در این زمینه نیست و هر روز سرعت اینترنت پایین آمده است و تمام شرکت‌ها در این زمینه با مشکل مواجه‌اند و شکایت دارند.
به گفته‌وی کیفیت پهنای باندی که مخابرات بهISP وISDP ها فروخته، حداقل 30 تا 40 درصد پایین‌تر از میزان پهنای باندی است که به آنها فروخته شده است.
بیات خاطرنشان کرد: در پروتکلIP یکسری بسته‌های اطلا‌عاتی وجود دارد و وقتی ارتباط اینترنتی برقرار می‌شود بسته‌ها در این ارتباط ارسال می‌شود که در بعضی مواقع و در بعضی جاها به دلیل تاخیر و سرعت کم ممکن است این اطلا‌عات به مقصد نرسد که استانداردهایی هم برای این موضوع وجود دارد، به عنوان مثال اگر از 100 بسته 20 بسته‌آن ارسال نشود این سرویس استاندارد نبوده و در جهان قابل فروش نیست و جالب اینکه این بسته‌های به مقصد نرسیده در ایران بسیار بیشتر از 20 است، بنابراین باید گفت اینترنت ایران در حد بسیار پایینی وجود دارد.
سرعت اینترنت پایین‌تر از میزان مجاز در رگولاتوری
در حال حاضر سرعت اینترنت حتی پایین‌تر از میزانی است که سازمان تنظیم مقررات آن را به طور رسمی مجاز می‌داند، سرعت پایین اینترنت عملا اجازه گسترش خدمات، سرمایه‌گذاری و در نهایت توسعه این بخش را از کشور سلب کرده است درحالی که نیاز بخش‌های اقتصادی و تجاری به اینترنت و ارتباطات بسیار ضروری است و نبود ارتباطات الکترونیکی به معنای رکود کسب و کار است.
شرکت‌های خصوصی که در زمینه اینترنت پر سرعت تبلیغ می‌کنند عملا می‌توانند تا میزان 2 مگابیت بر ثانیه خطوط پر سرعت به کاربران و متقاضیان ارائه کنند در حالی که مقررات امکان ارائه این خدمات را از آنان سلب کرده است و در واقع باید گفت اعمال محدودیت در استفاده از اینترنت نه تنها موجب ضرر بخشی خصوصی می‌شود، بلکه امکان بهره‌برداری علمی، تجاری و تحقیقاتی از این تکنولوژی را نیز از بین می‌برد.
در شرایطی که کشورمان حداقل 10 میلیون پورت پرسرعت اینترنت برای برنامه 5ساله پنجم توسعه کشور نیاز دارد متأسفانه هنوز در برخی مناطق شهر بزرگی مثل تهران که بیشتر طرح تجاری شرکت‌های ندا – ارائه‌کننده اینترنت پرسرعت – را شامل می‌شود، امکان استفاده از اینترنت پرسرعت برای مشترکان وجود ندارد و کاربران اینترنتی در مناطق بدون امکانات اینترنت پرسرعت تهران نمی‌دانند که این مشکل چگونه و چه زمانی برطرف می‌شود؟
در زمانی هم که مسؤولین کشور ادعای ارائه اینترنت پرسرعت را دارند، سرعت اینترنت را برای کاربران خانگی محدود و به 128 کیلو بیت می‌رسانند، ولی باید گفت، اینترنت پرسرعت، اینترنتی با بیش از 512 کیلوبیت در ثانیه است و در اکثر نقاط جهان این سرعت بالای یک‌مگ و حتی در حد 2مگابیت بر ثانیه است. این رقم در برخی کشورهای پیشرفته تا 40 مگابیت در ثانیه هم می‌رسد. حتی در کشورهایی مثل کره‌جنوبی ومالزی و سنگاپور نیز سرعت اینترنت صدها برابر ایران است و در ایران رسیدن به این سرعت خواب و خیال است.
کارشناسان معتقدند با توجه به اینکه 11شرکت دارای مجوز ندا ( ارائه‌کننده اینترنت پرسرعت) در کشور داریم، چنانچه همکاری لازم از طرف مخابرات انجام شود به این دلیل که شرکت‌ها در رقابت با یکدیگر و تلاش برای ایجاد پورت هستند و درصورت همکاری از طرف مراجع مربوطه به‌خودی خود اینترنت پرسرعت می‌تواند به حد مطلوب خود برسد.
با وجود این موضوع شرکت‌های ندا آماده سرمایه‌گذاری بیشتری در این راستا هستند که البته به نظارت دقیق سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی منوط خواهد بود مشروط به اینکه تعهدات دو طرفه بوده و عملا شرکت‌های مخابراتی با در دست داشتن پروانه جدید خود و انحصار امکانات مخابراتی، شرکت‌های ندا را وارد بازی یکطرفه‌ای که به ورشکستگی آنان منجر شود، نسازد.
اساساً در صنعت ارتباطات تنها بخش‌های سود آور در زمان حاضر اینترنت پر سرعت و شبکه‌های بی‌سیم هستند.
اما سرانجام و در نهایت ما اینترنت را برای چه می‌خواهیم؟ برای بالندگی کشور در همه سطوح و این بالندگی گذشته از دستیابی به تکنیک‌ها و اقتصاد باز در گرو آگاهی یک ملت است. دستیابی و گسترش اینترنت در نهایت خواهد توانست بر تجارت و اقتصاد اثرگذار باشد و به طور غیر مستقیم ساختار اجتماعی و سیاسی جوامع را دگرگون خواهد کرد. البته این امر با برنامه‌ریزی و وجود کار فرهنگی بسیار در زمینه اینترنت امکان‌پذیر خواهد بود.