طبق تحقیقات اخیر انجام شده مشخص شده است که اکثر افرادی که شب ها سکته کردند شب ماهی خوردهاند. طبیعت ماهی سرد میباشد. ماهی غذای سردی میباشد. ماهی غذای سنگینی میباشد و توصیه میشود که ماهی را ظهر به عنوان وعده نهار مصرف کنید. در ادامه شما را با ماهیهای که خوردنشان به سلامتی شما آسیب وارد میکند آگاه میکنیم.
کدام ماهیها را شب عید نخوریم؟
ماهی تن
ماهی تن حاوی مقدار زیادی جیوه است، به خصوص ماهی سیاه و ماهی تن باله آبی. علاوه بر این، گوشت ماهی تن دارای ارزش خوراکی کمی است. تمام ماهی های تن از پرورش های ماهی می آیند که در آن از آنتی بیوتیک ها و هورمون ها تغذیه می شوند.
ماهی تیلاپیا
اسیدهای چرب سالم زیادی در گوشت ماهی تیلاپیا وجود ندارد، با این حال غلظت چربی های مضر در آن تقریبا همان قدر است که در گوشت خوک وجود دارد. مصرف بیش از حد این ماهی منجر به افزایش سطح کلسترول می شود و بدن را نسبت به آلرژی ها حساس تر می کند.
مارماهی
مارماهی ها دارای چربی زیادی هستند و به راحتی زباله های صنعتی و ضایعات مزرعه ها را که در آب است را جذب می کنند. مارماهی های آمریکایی دارای بالاترین سطح چنین مسمومیتی هستند. مارماهی های اروپایی نیز با علت آلوده شدن با مقدار زیادی جیوه شناخته شده هستند.
ماهی کاشی
این ماهی دارای مقدار زیادی آلودگی جیوه است، و اغلب به نقض قوانین مشهور است، خطر ابتلا به مسمومیت غذایی افزایش می دهد.
خوردن ماهی در شب ممنوع!
طبیعت مطلق گوشت ماهی، سرد و تر است؛ بدترین زمان خوردن ماهی، شبهنگام است و بیشتر کسانی که سکته کردهاند شب را ماهی میل کردهاند.
بهترین ماهی، آن است که در آب شیرین پرورش یابد که این آب شیرین همیشه جاری بوده و بر روی سنگ و سنگریزه یا شن گذشته باشد، سرچشمه آن دور بوده و باد بر آن وزیده باشد.
طبیعت مطلق گوشت ماهی، سرد و تر است و ماهی دریا و آب شور، سردی و تری کمتری دارند و بعضی نسبت به بعضی گرمتر هستند؛ ماهی نمکسود از هر نوع که باشد گرم و مایل به خشکی است و ماهی نمکسود کهنه، گرم و خشک است.
کباب ماهی تازه، سریعالهضم، چاقکننده، تولیدکننده منی مخصوصاً در زنان است؛ بهتر است اندازه ماهی مصرفی نه بزرگ و نه کوچک بلکه متوسط باشد.
ماهی خوب آن است که همان روز صید شده و بوی بد نیز نداشته باشد(گوشت ماهی لطیف است و سریعاً دچار عفونت میشود) ماهی سواحل دریا بهتر، نازکتر و لذیذتر از ماهی رودخانه است.
بدترین ماهیها، ماهی قنات و گودالها و چشمههای کوچک و زمینهای پست وآبهای کثیف بدبو هستند (مخصوصاً اگر راکد باشند)؛ ماهیهای بسیار بزرگ یا بسیار کوچک پرخار نیز برای مصرف مناسب نیستند و بهتر است از مصرف آنها پرهیز شود.