آتیلا پسیانی بازیگر پر افتخار و محبوب کشورمان و متولد سال 1336 می باشد. آتیلا پسیانی زاده ی پایتخت ایران، تهران می باشد. خانواده ی وی هنرمند می باشد. مادر آتیلا پسیانی جمیله شیخی می باشد که در سال 1380 درگذشت. همسر و فرزندانآتیلا پسیانی هم هنرمند می باشند. پسیانی از هنرمندا تحصیلکرده کشورمان محسوب می شود.
آتیلا پسیانی دارای دختری به نام ستاره و پسری به نام خسرو است که هر دو از بازیگران جوان تئاتر به حساب می‌آیند. او در سال ۱۳۶۱ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته کارگردانی و بازیگری تئاتر فارغ التحصیل شد و بازی در تئاتر را از سال ۱۳۴۷ و بازی در فیلم را از سال ۱۳۶۲ با “مرگ سفید” کاری از حسین زندباف تجربه کرد. پسیانی موسس گروه تئاتر “بازی” و همچنین کارگاه نمایش در مجموعه تئاتر شهر است. گروه تئاتر “بازی” هم‌اکنون متشکل از فاطمه نقوی، خسرو پسیانی و ستاره پسیانی است که خانواده وی می‌باشند. وی در مقام دستیار کارگردان و برنامه‌ریز در فیلم “بهترین‌بابای دنیا” حضور داشت و دستیاری کارگردان، بازیگردان و انتخاب بازیگر فیلم “بوی پیراهن یوسف” نیز بر عهده او بود. وی دستیار کارگردان فیلم “دو فیلم با یک بلیط” بازیگردان و انتخاب کننده بازیگر “سفر به فردا”، بازیگردان “هیوا”، انتخاب کننده بازیگر “مزرعه پدری”، “آژانس شیشه ای” و دستیار صحنه و لباس فیلم “دیپلمات” نیز بود.
همسر آتیلا پسیانی
فاطمه نقوی متولد سال ۱۳۳۳ در تهران است. لیسانس روان‌شناسی کودک از مدرسه عالی شمیران دارد. وی بازیگر سینما و تئاتر است. بازی در تئاتر را از سال ۱۳۵۶ و حضور جلوی دوربین را از سال ۱۳۵۷ با فیلم کوتاه «سکوت و سلام»، همکاری «شاهرخ غیاثی» تجربه کرد و همین‌طور بازی در سینما را از سال ۱۳۶۰ با «عفریت»، همکاری «فرشید فلک نازی» شروع کرد. از فعالیتهای هنری اش عبارتند از فیلم های دایره، نسل سوخته، دو فیلم با یک بلیت، گنج، گال و ….
دختر آتیلا پسیانی
ستاره پسیانی تنها دختر آتیلا پسیانی، متولد سال ۱۳۶۱ در تهران است. او بیش از ۱۵ سال است که بازیگر است و بیشتر کار تئاتر می‌کند و در سینما و تلویزیون فعالیت کمی دارد. وی در سال ۱۳۸۸ موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر زن در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر فجر شد. از جمله فعالیتهای هنری‌اش عبارتند از فیلم‌های روایت‌های ناتمام، موج سوم، زن سوم، ورود آقایان ممنوع و سریال بچه‌های من و کلاه قرمزی ۸۸ و نمایش‌های متولد ۶۱، تریو، خانه، مکاشفه در باب یک مهمانی خاموش، تجربه های اخیر و…
آثار و فعالیتهای هنری آتیلا پسیانی
کارگردانی نمایش «عرق خورشید٬ اشک ماه» (۱۳۹۲)
کارگردانی نمایش «متابولیک» (۱۳۸۷)
کارگردانی نمایش‌نامه‌خوانی «کلاغ و دوچرخه» (۱۳۸۳)
کارگردانی نمایش‌نامه‌خوانی «غلیظ مثل عسل» (۱۳۸۲)
کارگردانی نمایش «نجوای خاک» (۱۳۸۲)
کارگردانی نمایش «کالیگولا شاعر خشونت» (۱۳۸۲)
کارگردانی نمایش «بحرالغرایب» (۱۳۸۲)
کارگردانی نمایش «بازی در گالری» (۱۳۸۱)
کارگردانی نمایش «بسه دیگه خفه شو» (۱۳۸۱)
کارگردانی نمایش «گنگ خواب دیده» (۱۳۷۹)
کارگردانی نمایش «قهوه‌ی قجری» (۱۳۷۹)
کارگردانی نمایش «درد دل با سگ» (۱۳۷۹)
کارگردانی نمایش «رستخیز» (۱۳۷۸)
کارگردانی نمایش «تبار خون» (۱۳۷۷)
کارگردانی نمایش «برف سبز»؛ ۱۳۷۷
کارگردانی نمایش «اینم از این» (۱۳۷۶)
کارگردانی نمایش «آبی که مار می‌خورد، زهر می‌شود» (۱۳۷۵)
کارگردانی نمایش «آبی که گاو می‌خورد، شیر می‌شود» (۱۳۷۵)
کارگردانی نمایش «بودن یا نبودن» (۱۳۷۳)
کارگردانی نمایش «فاطمه عنبر» (۱۳۷۳)
کارگردانی نمایش «بودن یا نبودن» (۱۳۷۲)
کارگردانی نمایش «آئورا» (۱۳۷۲)
کارگردانی نمایش «آئورا» (۱۳۷۰)
کارگردانی نمایش «مجلس تقلید هفت‌خوان» (۱۳۶۹)
کارگردانی نمایش «ارکستر زنان آشویتس» (۱۳۶۸)
کارگردانی نمایش‌نامه‌خوانی «هرامسا» (۱۳۶۸)
حضور آتیلا پسیانی در سینما
آتش بس 2 (۱۳۹۳)
مستانه (۱۳۹۳)
نازنین (۱۳۹۲)
نقش نگار (۱۳۹۲)
هیچ کجا هیچ کس (۱۳۹۱)
زندگی خصوصی (۱۳۹۰) (حضور افتخاری)
پل چوبی (۱۳۹۰)
تلفن رئیس جمهور (۱۳۹۰)
یه عاشقانه ساده (۱۳۹۰)
در امتداد شهر (1389)
سوت پایان (1389)
نقطه بی بازگشت (سایه) (۱۳۸۸)
پاداش (۱۳۸۷)
دوزخ، برزخ، بهشت (۱۳۸۷)
سفر مرگ (۱۳۸۷)
صداها (1387)
فرزند صبح (1387)
موش (1387)
یک وجب از آسمان (1387)
سه زن (1385)
حس پنهان (1385)
سایه (1385)
فرزند صبح (1385)
آتش بس (1384)
چه کسی امیر را کشت؟ (1384)
شبانه (1384)
عروسک فرنگی (1384)
کارگران مشغول کارند (1384)
اسپاگتی در هشت دقیقه (1383)
جایی برای زندگی (1383)
مجردها (1383)
برگ برنده (1382)
کما (1382)
گاهی به آسمان نگاه کن (1381)
گاو خونی (1381)
سفر به فردا (1380)
شام آخر (1380)
نیمه پنهان (1380)
آب و آتش (1379)
آواز قو (1379)
ابر و خورشید (1379)
نسل سوخته (1378)
دو زن (1377)
هیوا (1377)
قاعده بازی (1376)
هفت سنگ (1376)
عقرب (1375)
دیپلمات (1374)
شیخ مفید (1374)
در کمال خونسردی (1373)
روز شیطان (1373)
خاکستر سبز (1372)
مسافران (1370)
دو فیلم با یک بلیت (1369)
راز خنجر (1369)
پرواز پنجم ژوئن (1368)
کشتی آنجلیکا (1367)
طلسم (1365)
مرگ سفید (1362)
مجموعه‌های تلویزیونی آتیلا پسیانی
پرده نشین
انقلاب زیبا
مدینه
بین خودمون بمونه
مادرانه
یه تیکه زمین
دیوار
خداحافظ بچه
زیر هشت
چار دیواری
رستگاران
راه بی پایان
زیر تیغ
آخرین گناه
اولین شب آرامش
گمگشته
مرگ در سکوت
شرکت
هفت سنگ
خانواده رضایت
آپارتمان
فراموشخانه (فراماسونری)
تله تئاتر «مبارزان کازبا»
محله برو بیا
محله بهداشت
ماه پنهان است
لحظه
جوایز و افتخارات آتیلا پسیانی
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (چه کسی امیر را کشت؟)
سومین بازیگر نقش مکمل مرد سال (گاهی به آسمان نگاه کن)
18 دوره منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۸۲
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (شام آخر)
6 دوره جشن خانه سینما (مسابقه) – سال ۱۳۸۱
کاندید لوح زرین بهترین بازیگر مرد (آب و آتش)
2 دوره منتخب سایت ایران اکتور (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۸۱
سومین بازیگر نقش مکمل مرد سال (شام آخر)
17 دوره منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۸۱
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (آب و آتش)
5 دوره جشن خانه سینما (مسابقه) – سال ۱۳۸۰
سومین بازیگر نقش مکمل مرد سال (آب و آتش)
16 دوره منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۸۰
کاندید لوح زرین بهترین بازیگر مرد (نسل سوخته)
1 دوره منتخب سایت ایران اکتور (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۸۰
دومین بازیگر نقش مکمل مرد سال (نسل سوخته)
15 دوره منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۷۹
سومین بازیگر نقش مکمل مرد سال (هیوا)
15 دوره منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۷۹
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (نسل سوخته)
4 دوره جشن خانه سینما (مسابقه) – سال ۱۳۷۹
دومین بازیگر نقش مکمل مرد سال (دو زن)
14 دوره منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) – سال ۱۳۷۸
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (دوزن)
3 دوره جشن خانه سینما (مسابقه) – سال ۱۳۷۸
کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد (در کمال خونسردی)
13 دوره جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) – سال ۱۳۷۳
کاندید لوح زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (طلسم)
5 دوره جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) – سال ۱۳۶۵