پهلوانی که به دست حضرت داوود کشته شد،که بود؟

حضرت داوود

همه ما با حضرت داوود آشنایی نسبی داریم و بیشتر او را با مجسمه اش می شناسیم.یکی از پیامبران بزرگی که علاوه بر قدرت معنوی و نبوّت، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بود، حضرت داوود(علیه‌السلام)است که نام مبارکش شانزده بار در قرآن آمده است.

یکی از داستان های درس آموز قرآن قصه طالوت و جالوت است که در سوره ی بقره و در هفت آیه بیان شده است.

ماجرای طالوت و جالوت و حضرت داوود

طالوت مردی دانشمند، زیرک و قدرتمند بود که از طرف حضرت اشموئیل که پیامبر بود، به فرماندهی سپاهی گماشته شد تا به جنگ جالوت ستمگر برود.

حضرت داوود نیز در سپاه طالوت حضور داشت و او بود که جالوت را با سنگ کشت. اصل داستان را باهم می خوانیم:

طالوت عهد کرده بود هر کسی بر جالوت غلبه کند دخترش را به عقد او در آورد.
امام صادق(علیه‌السلام)فرمود: خداوند به پیامبر بنی اسرائیل (اشموئیل) وحی کرد: جالوت را کسی می‌کشد که زرة موسی(علیه‌السلام) برای تن او اندازه است، و او از فرزندان لاوی بن یعقوب بوده و نامش داود (علیه‌السلام) پسر «اِیشا» است. اِیشا دارای ده پسر است که داود از همة آنها کو چکتر می باشد. طالوت هنگام بسیج سپاه، برای اِیشا پیام داد که همة پسرانش را حاضر کند، او به این دستور عمل کرد، طالوت زرة موسی را بر تن یکی یکی آنها نمود، ولی برای هیچ کدام اندازه نبود بلکه یا بلند تر بود یا کوتا هتر، طالوت به ایشا گفت: دیگر پسری نداری؟ او عرض کرد: «یک پسر کوچکتر از همه دارم که چوپان گوسفندانم می ‌باشد.» طالوت به دنبال او فرستاد. در بین راه داود همین طور که می آمد در زیر پایش سه سنگریزه که از فیروزه بودند صدایش زدند که ای داود ما را بر گیر.
او آمد و زره را پوشید، آن زره برای او اندازه بود، همراه او چند سنگ و یک فلاخن(تیر کمان) بود و طالوت او را همراه لشکر به میدان برد. او بسیار شجاع و نترس بود، هنگامی که لشکر بنی اسرائیل در برابر جالوت قرار گرفتند، جالوت سوار بر فیل بود و تاج بلندی بر سر داشت و لشکرش در دو طرف او آماده بودند، داود سه سنگ همراه داشت یکی از آنها را در فلاخن نهاد و به سوی جالوت پرتاب کرد، این سنگ به جانب راست او اصابت نمود، سنگ دوم را به سوی او انداخت که به جانب چپش اصابت کرد، سنگ سوم، درست بر پیشانی او به یاقوت تاجش اصابت نمود که به مغزش رسید و همان دم او را به هلاکت رساند و به زمین انداخت، لشکر او گریختند و بنی اسرائیل پیروز گشتند.

طالوت به عهد خود وفا و به شرط خود عمل نمود. و دختر خود را به همسری داود درآورد و نیمى از حکومتش را به وى داد، محبت او را با جان و دل به هم آمیخت و او را مشاور مورد اعتماد خود نمود و رابطه خویشاوندی در میان ایشان مستحکم شد و هدف عالی، آنان را در راه خود متحد گرداند و بدین وسیله داود به پیروزی و توفیق بزرگی نائل گشت و این فضل و موهبت الهی است، که به هر کس بخواهد عطا می کند و خدا دارای فضل و کرمی عظیم است.
پس از آن که طالوت از دنیا رفت، بنی اسرائیل حکومت و فرماندهی طالوت را، در اختیار او گذاشتند، و همه ثروت های طالوت را به او سپردند، وقتی که به حاکمیت رسید، خداوند او را به مقام پیامبری نیز رسانید.
نخستین دولت یهود را طالوت یا (شاؤول) حدود (۱۰۹۵-۱۰۵۵) قبل از میلاد در شهر حبرون(الخلییل واقع در کرانه باختری رود اردن) تشکیل داد و پس از طالوت، داود(علیه‌السلام) پادشاه یهود شد و پایتخت یهود را به (یبوس) بیت المقدس منتقل نمود و سلیمان پس از داود بزرگ ترین حاکم یهود شناخته شد که در زمان او آرامش و سعادت براى همه وجود داشت.