محمود دولت ابادی از جمله نویسندگان مطرح ایرانی است که همه او را با رمان 7 جلدی کلیدر به خوبی می شناسند.
بیوگرافی محمود دولت آبادی
محمود دولت آبادی نویسنده، نمایشنامه نویس و فیلمنامهنویس اهل ایران است که در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۱۹ در دولتآباد سبزوار متولد شد. وی نخستین پسر و چهارمین فرزند یک خانواده تهىدست است. البته فرزندان این خانواده ، متعلق به 2 همسر پدرش بودند.
ازدواج
محمود دولت آبادی و همسرش ، مهرآذر ماهر ، صاحب 3 فرزند به نام های سیاوش، فرهاد و سارا هستند.
کار و تحصیلات
وی از اوان نوجوانی کار کرده است، ناملایمات و دشواریهای بسیاری را گذرانده، اما گویی ادبیات معجون مشکلاتش بوده است، چرا که در اوج تالمات روحی (مرگ پدر و برادر) ، در اوج نداشتن و فقر، حتی در دو سالی که زندانی بود، به گفته خودش: “به نوشتن و ادبیات می اندیشید”.
دوران کودکی دولت آبادی مصادف است با زمان جنگ جهانی دوم که فقر و ناخوشی و به دنبال آن ، اقتدار روسها بر ایران را به همراه داشت. در فقر آن سالها محمود از مدرسه رفتن بازماند و به کار پرداخت؛ از کار روى زمین و چوپانى گرفته تا پادویى کفاشى، صاف کردن میخهاى کج و بعد وردستى پدر و برادرها در کارگاه تخت گیوهکشى. مدتى هم شاگرد دوچرخه سازى شد. بعد در یک کارخانه پنبه پاککنى کار کرد تا به کار در سلمانى رسید که تا سالیان دراز، در مواقع اضطرار ممر معاشش شد.
محمود ، در اوان نوجوانی بیمار شد و برای معالجه به مشهد رفت و پس از آن به همراه پدر و مادرش عازم عتبات عالیات گردید. او پس از بازگشت، به صورت موقت در تهران اقامت گزید و مدت یک سال در تهران ماند و در طی ایام اقامت در تهران فعالیتهای گوناگون، از جمله کار در چاپخانه و حروفچینی را تجربه کرد. یک سال بعد دوباره به سبزوار بازگشت و در سال ۱۳۳۷ با هدف استخدام درارتش و ورود به آموزشگاه گروهبانی عازم مشهد شد.
رمان مشهور کلیدر
آثار محمود دولتآبادی نمونههای بارزی از گرایش ادبیات متعهد به کمکردن شکاف موجود بین ادراکهای گوناگون از مفهوم انقلاب است. داستانهای کوتاه و رمانهای او اوضاع و احوال طبقات ستمدیده، بهویژه دهقانان و کارگران روستایی را به تصویر میکشد. شخصیتهایی که او میآفریند، فارغ از گرایشهای مذهبیشان، قربانی شرایط اجتماعی جامعه هستند. ویژگیهای طبقاتی تمامی شخصیتهای او مطابق با مدلهای مارکسیستی از جامعه طبقاتی و ماتریالیسم تاریخی میباشند.
او نخبگان و بورژوازیها، دهقانان، پرولتاریا، و روشنفکران را مطابق با تعاریف کلاسیک و متعارفشان نمایش میدهد و اما در این امر بهاندازه کافی واقعگرایانه عمل میکند تا اگر نیاز بود شخصیتهای معینی را مذهبی جلوه دهد. به عقیده تلطف، کلیدر که زندگی و مبارزه طبقاتی در خراسان را به تصویر میکشد، نمونه اعلای نگرش دولتآبادی به ادبیات متعهد است. در کلیدر دهقانان، خردهبورژوازیهای شهری، و روشنفکران، چه مسلمان چه نامسلمان، در مبارزه علیه اربابان و سرمایهداران و نیروهای ستمگر حامی آنان با یکدیگر متحد میشوند. دولتآبادی تمامی این شخصیتها را مطابق با طبقه اجتماعیشان و جایگاهشان در رابطه با مسائل سیاسی اجتماعی ترسیم میکند.
آثار محمود دولت آبادی
ته شب ، داستان کوتاه (۱۳۴۱)
سفر ، داستان بلند (۱۳۴۷)
آوسنه بابا سبحان ، داستان بلند (۱۳۴۷)
لایههای بیابانی ، مجموعه داستان (۱۳۴۷)
تنگنا ، نمایشنامه (۱۳۴۹)
گاواربان ، داستان بلند (۱۳۵۰)
هجرت سلیمان ، داستان کوتاه (۱۳۵۱)
باشبیرو ، داستان بلند (۱۳۵۱)
عقیل، عقیل ، داستان بلند (۱۳۵۱)
از خم چنبر ، داستان بلند (۱۳۵۶)
دیدار بلوچ ، سفرنامه (۱۳۵۶)
کلیدر ، رمان (۱۳۵۷)
جای خالی سلوچ ، رمان (۱۳۵۸)
ققنوس ، نمایشنامه (۱۳۶۱)
آهوی بخت من گزل ، داستان کوتاه (۱۳۶۸)
کارنامه سپنج ، مجموعه داستان (۱۳۶۸)
ما نیز مردمی هستیم ، گفتگو (مصاحبه) (۱۳۶۸)
روزگار سپریشده مردم سالخورده ، رمان (۱۳۶۹)
اتوبوس ، فیلمنامه (۱۳۷۲)
سلوک ، رمان (۱۳۸۲)
قطره محال اندیش ، مجموعه مقالات و سخنرانیها (۱۳۸۳)
روز و شب یوسف ، داستان بلند (۱۳۸۳)
گلدستهها و سایهها (۱۳۸۴)
زوال کلنل ، رمان (۱۳۸۸)
نون نوشتن ، مجموعه یادداشتهای شخصی (۱۳۸۸)
میم و آن دیگران ، مجموعه یادداشت درباره دیگران (۱۳۹۱)
تا سر زلف عروسان سخن ، گزیدهای از شاهکارهای نثر کلاسیک فارسی (۱۳۹۴)
بنیآدم ، داستانی (۱۳۹۴)
این گفت و سخنها گفتگو (۱۳۹۶)